Przeglądając Internet często zauważamy, że coraz więcej osób
prowadzi blog, w którym zawarte są nie tylko opowiadania, ale również przeżycia
samych pisarzy i towarzyszące im emocje związane z życiem codziennym.
Czasem te
notatki stają się miejscem wyrzucenia z siebie negatywnych myśli, oraz poglądu
na świat, co pozwala znów spojrzeć na rzeczywistość przez różowe okulary,
Nie kiedy taki blog jest jedynym powiernikiem
naszych tajemnic, innym razem jest to sposób na podzielenie się z kimś własnym
zdaniem na dany temat i pokazanie mu wielu rozwiązań sytuacji, które wydają nam
się beznadziejne. Ponadto może on być ukojeniem dla ludzi chorych, starszych i
niepełnosprawnych, ponieważ czytając wspomnienia innych odrywamy się od
własnych kłopotów i przenosimy się do całkiem innego świata, dzięki czemu nasze
problemy nie wydają się już, aż takie straszne. Wielokrotnie przez takiego
bloga możemy znaleźć osoby, które opisują podobne przeżycia, wówczas przekonujemy
się, że inni mogą mieć o wiele gorszą sytuację od nas, a mimo to nie poddają
się, idąc dalej do przodu. Prowadzenie takich zapisków może być też sposobem na
podzielenie się swoimi pasjami i doskonaleniem swoich talentów. Pisząc go
możemy się przekonać o tym co sądzą inni, nawet jeśli usłyszymy krytykę z
drugiej strony będzie to dla nas sygnał, żeby zmienić coś w sposobie swojego
pisania lub postępowania. Da nam to również wskazówka, czy nasze teksty się komuś
podobają, bądź nie lub czy warto np. kształcić się w tym kierunku. Niektóre
blogi mają charakter religijny, co pomaga w szczególności osobą terminalnie
chorym przetrwać najtrudniejszy okres w ich życiu. Są także inne ich rodzaje,
takie jak fotoblogi, czy wattpad, na którym znajdziemy tysiące niewydanych
powieści, dostępnych dla każdego, pisanych nie tylko przez amatorów.
Moim zdaniem pisanie bloga sprawia wiele
radości i satysfakcji z tego, że nie jednokrotnie możemy komuś pomóc. Jest to
dla nas także szansa na to, abyśmy siedząc w domu mogli zostać zauważeni i
docenieni, a poznawanie wielu osób i zawieranie w ten sposób przyjaźni, powoduje, że nie jesteśmy samotni.
Fajny blog :)
OdpowiedzUsuń