Dziękuję za kwiaty na łące,
i to słońce gorące,
za Panią Basie i jej serce złote,
które zaprosić nas do Ustronia miało wielką ochotę,
i za tych wspaniałych ludzi,
dzięki którym nigdy nam się nie nudzi,
i chęć do życia w nas się budzi,
za ich uśmiech i dobre słowo,
za to, że między nami są,
i pracować z nami chcą,
traktując nas jak równych sobie,
nie dając nam żadnej taryfy ulgowej,
dzięki czemu czujemy się dowartościowani,
bo przecież jesteśmy tacy cami.
bo przecież jesteśmy tacy sami!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz